تغییرات رنگ گریس نسوز
تغییرات رنگ گریس نسوز را زمانی میتوانید تشخیص دهید که گریس را بشناسید؛ گریس ماده ای جامد و نیمه سیال است که به همراه غلیظ کننده و مکملهای خاص برای روانکاری استفاده میشود. تا زمان کشف نفت خام در قرن نوزدهم ، پیشرفت در گریسها به خوبی شناخته نشده بود. در زمینه ارزیابی و آزمایش، گریسها بر اساس احساس و لمس مورد قضاوت قرار میگیرند. در چند قرن گذشته، پیشرفتهای قابل توجهی در زمینه تولید گریس مانند کمپلکس لیتیوم / لیتیوم، کمپلکس آلومینیوم، سولفونات کلسیم، کمپلکس باریم، پلی اوره حاصل شده است. گریسها و روانکارهای صنعتی با توجه به شکل ظاهری، حس و بو هنوز قضاوت میشوند ، حتی اگر این موارد تأثیر کمی بر روی سرویس یا کیفیت داشته باشند. خصوصیاتی که در یک کاربرد واقعی تأثیر میگذارند، مانند ثبات سازگاری / مکانیکی، ظرفیت حمل بار، مقاومت در برابر آب، پایداری اکسیداسیون و عمر در دمای بالا، اغلب نادیده گرفته میشوند.
تأثیر رنگ روی گریس نسوز
انواع گریسهای رنگی در بازار در دسترس مصرف کنندگان است، از جمله سفید، سیاه، آبی، قرمز، سبز، بنفش، شفاف، زرد یا طلایی. نظرات مختلفی در مورد رنگ گریسها ارائه شده است. برای دقیقتر شدن در مبحث رنگ روانکارهای صنعتی باید بدانید، گریسهای سفید نشانگر چربیهای ماشین آلات مواد غذایی است. در حالیکه گریسهای سیاه برای شرایط سخت کار کردن گریسهای مولی / گرافیت هستند. اگرچه قانون خاصی وجود ندارد، اما رنگ قرمز ممکن است نشان دهنده چربی برای دمای بالا، آبی برای دمای سرد و سبز برای سازگاری با محیط باشد.
چگونگی سفید کردن گریسها
برای سفید کردن گریس، سفیدکنندههای متداول دی اکسید تیتانیوم (TiO2) اکسید روی (ZnO) وجود دارند، که به عنوان پودرهای جامد استفاده میشوند. مقدار این ترکیبات در گریسهای روان کننده بسته به میزان استفاده برای ساخت گریسهای پایه، ممکن است از ۰٫۵-۱۰ درصد یا بیشتر باشد. هنگامی که این سفید کنندهها در غلظتهای بیش از ۲ درصد به کار روند، به ویژه در لیتیوم، مجتمع لیتیوم و گریسهای پیچیده آلومینیوم، در حالی که هیچ تأثیر قابل توجهی در گریسهای سولفونات کلسیم مشاهده نشد.
رنگ گریس چه ارتباطی با کیفیت آن دارد؟

تغییرات رنگ گریس نسوز
تولیدکنندگان گریس از مواد رنگی برای کمک به شناسایی گریسها و جذابیت آنها استفاده میکنند. رنگ گریس میتواند نشانه کیفیت کلی آن باشد. هرچه چربی تخریب شده و آلوده شود، معمولاً شروع به تیره شدن میکند. این تیره شدن، که در مقایسه با گریس جدید بیشتر قابل توجه است، ممکن است نشانه آن باشد که گریس به یک حد محکوم کننده رسیده است. البته که تعجب آور نیست که چربی تیره شود. اما میزان تیره شدن آن عامل مهمی است. علاوه بر تیره شدن گریس به دلیل عملکرد و شرایط محیطی، تغییر رنگ میتواند نشانه مخلوط شدن گریس با نوع دیگری از گریس به صورت ناخواسته باشد. در صورت وقوع این اتفاق، باید اقدامات فوری برای تعیین چگونگی و دلیل وقوع آن انجام شود. یک راه حل سریع، استفاده از انواع اتصالات برای انواع گریس است، مانند اتصالات معمولی برای یاتاقانهای مستقل و اتصالات دکمهای برای یاتاقانهای موتور الکتریکی. مورد دیگر این است که یک حلقه چربی باقی مانده روی اتصالات گریس باقی بماند تا رنگ مناسب را نشان دهد. این کار باید فقط در صورت وجود یک نوع گریس واحد در تأسیسات با آن رنگ خاص انجام شود. نوع چربی و رنگ آن نیز باید به وضوح بر روی گریس مشخص شود. گرچه ممکن است رنگ گریس بتواند اطلاعات خوبی در اختیار ما قرار دهد، اما فقط به عنوان مارک تجاری برای نشان دادن نوع گریس در نظر گرفته شده است که معمولاً بر اساس نوع غلیظ کننده مورد استفاده است. با این حال، رنگ گریس برای تعیین یک تضمین محسوب نمیشود.
کینی اویل عرضه کنده انواع گریس و روغن های صنعتی با بهترین کیفیت بدونه واسطه و در کم ترین زمان ممکن در حمل و نقل به سراسر ایران، آماده خدمات رسانی به شما مشتریان عزیز میباشد.
نور خورشید، گرما و آب
محیطی را که گریس به طور معمول در آن قرار دارد اهمیت زیادی دارد. از جمله قرار گرفتن در معرض نور خورشید، گرما و آب. به دلیل نیاز برنامه یا زمانی که ظروف در شرایط ایده آل نگهداری نمیشوند. وقتی چربی در معرض نور قرار دارد، رنگ آن کمرنگ میشود و جذابیت بصری خود را که در زمان تولید / بسته بندی داشته است از دست میدهد. همچنین وقتی گریس در معرض گرما یا دمای بالا قرار میگیرد، تیره میشود، یا به سایهای مات و روشن تبدیل میشود. علاوه بر این، در کاربرد واقعی، رنگ چربی به مرور زمان تیره میشود. وجود آب بر رنگ چربی نیز تأثیر منفی دارد. به عنوان مثال، وقتی گریس قرمز به مدت ۲۴ ساعت روی آب شناور باشد، نه تنها امولسیون میشود بلکه رنگ آن را از قرمز به نارنجی تغییر میدهد. بنابراین، از نظر کاربرد، رنگ گریس مقدار کمی به عملکرد کلی آن اضافه میکند.
رنگهای مایع
از مواد رنگی مقدار بسیار کمی در گریسها به کار میرود. گروه خاصی از رنگها میتوانند مسائل زیست محیطی و بهداشتی ایجاد کنند. غلظت رنگ مورد استفاده بسته به شدت رنگ مورد نیاز ممکن است از ۰٫۰۰۱ تا ۰٫۵ درصد یا بیشتر باشد. به منظور بررسی اثرات رنگها بر خصوصیات گریس، مقادیر مختلف رنگ به گریس افزوده شد و از نظر نفوذ، نقطه افت و خوردگی مس مورد آزمایش قرار گرفت. بر اساس این آزمایشها، رنگ بر نفوذ یا نقطه افت تأثیر نمیگذارد. اما بر خوردگی مس در غلظتهای بالاتر از ۱/۰ درصد یا بیشتر تأثیر منفی میگذارد. این نشان میدهد که اگر از رنگ در غلظتهای بالاتر استفاده شود، ممکن است بر خواص مقاومت در برابر خوردگی گریس تأثیر گذار باشد.
ساختار گریس

تغییرات رنگ گریس نسوز
مواد تشکیل دهنده گریس شامل روغنهای پایه، غلیظ کنندهها و مکملهای ویژه هستند. در این میان روغن پایه و مواد غلیظ کننده اجزا اصلی گریس به حساب میآیند که نقش مهمی در تعیین کیفیت گریس و عملکرد آن دارند. غلیظ کنندهها در واقع با عملکرد اسفنج مانند خود موجب به هم پیوستن روغن پایه و مکملها میشود.
روغن پایه: بیشتر گریسها بر پایه روغنهای مینرال تولید میشوند. استفاده از روغنهای مینرال در تولید گریس نسبتا کم هزینه است و کاربرد فراوانی در صنعت دارد، ولی با این وجود زمانی که صحبت از روانکاری در دماهای بالا و یا خیلی پایین باشد از گریس تولید شده بر پایه روغنهای سنتتیک استفاده میشود. روغن سنتتیک در واقع روغن تولید شده در آزمایشگاه است که طی فرایند خاص غنی میشود تا پایداری آن در شرایط سخت بیشتر باشد.
غلیظ کننده: غلیظ کنندهها در مواقع موادی هستند که با ترکیب ماده روان کننده موجب تغییر حالت روغن به حالت نیمه سیال میشوند. اکثر مواد غلیظ کننده در تولید گریسهای موجود از نوع صابون متالیک است. این صابونها شامل لیتیوم، آلومینیوم، سدیم، کلسیم هستند. ترکیب این مواد باعث بهبود عملکرد گریس و توانایی تحمل فشار میشود.
مکملها: از دیگر مواد افزودنی به گریس، مکملها هستند که باعث تقویت گریس میشوند. در حقیقت این مکملها موجب افزایش خواص مطلوب گریس، از بین بردن خواص نامطلوب گریس و همچنین افزودن خواص جدید به گریس میشوند. از مکملهای مورد استفاده در گریس میتوان به مکمل جلوگیری از تشکیل رسوب، مکمل تحمل فشار، مکمل ضد خوردگی و مکمل کاهش اصطکاک نام برد.
نتیجه گیری
انواع مختلفی از روشهای استاندارد و پیشرفته برای آزمایش کیفیت گریسهای روانکار وجود دارد. اما متأسفانه، روشهایی مانند بو و لمس برای تست رنگ هنوز در صنعت رواج دارد. مطالعات نشان داده است که رنگ به خاصیت چربی روغن اضافه نمیکند. اما مقادیر بیش از حد رنگ ممکن است برخی از خصوصیات مانند خوردگی مس را تشدید کند. افزودن TiO2 و ZnO که باعث ایجاد رنگ سفید در گریسها میشود، به هیچ وجه خاصیت چربی نمیدهد، اما در صورت استفاده در غلظتهای بالاتر، ممکن است باعث سایش روغن شود.